Zanim jeszcze przystąpimy do zakładania cięciwy, warto łuk obejrzeć, zwłaszcza jeśli przez dłuższy czas nie był używany. Drobne uszkodzenia np. skręcenie ramion wywołane niewłaściwym przechowywaniem czy małe pęknięcia/zgniecenia od uderzenia o jakieś przedmioty są często łatwe do naprawienia, jeśli zostaną w porę zauważone, ale mogą się gwałtownie pogorszyć, gdy uszkodzony łuk spróbujemy zgiąć. Łuk z materiałów naturalnych można nie tylko obejrzeć, ale i opukać warstwę ścięgnistą gładkim, metalowym przedmiotem. Głuchy dźwięk oznaczać może niewidoczne rozwarstwienie ścięgien.
Łuk w momencie zakładania cięciwy nie powinien być rozgrzany. Zwłaszcza jeśli wyjęliśmy go ze stojącego na słońcu samochodu, musimy poczekać aż ostygnie.
 |
| Zakładanie cięciwy z pomocnikiem. |
Im większy refleks ma nasz łuk tym delikatniej i bardziej uważnie trzeba się z nim obchodzić. Sposobów wykonania tej operacji jest wiele - wymienić można co najmniej kilkadziesiąt metod, a jakby liczyć oddzielnie wszystkie warianty różniące się drobnymi szczegółami, to wyszłoby około stu możliwości - ale niektóre nadają się tylko do mniej refleksyjnych łuków, inne zaś są trudne a nawet nieco ryzykowne i odpowiednie tylko na bardzo szczególne okoliczności - na przykład zakładanie cięciwy w biegu, bez zatrzymywania się albo stojąc w głębokiej wodzie. Tak naprawdę w praktyce używa się tylko kilku podstawowych.
Zdecydowanie najbezpieczniejszym dla łuku sposobem jest zakładanie cięciwy we dwie osoby.
